Chateau Lassolle kijkt uit op de Marmandais, Bordeaux dus. Stéphanie Roussel is een hypergevoelige wijnmaakster die voor niets minder dan het allerbeste haar bed uitkomt. Pure, compromisloze bio-dynamische wijnbouw die trilt van eigenzinnigheid. Er wordt gewerkt met amphoren en oude foudres en staal. Alles van tiental kanten belicht en elk jaar weer compleet anders. Probeer, groot favoriet van Vleck.

Chateau Lassolle kijkt uit op de Marmandais,  Bordeaux dus. Stéphanie Roussel is een hypergevoelige wijnmaakster die voor niets minder dan het allerbeste haar bed uitkomt. Pure, compromisloze bio-dynamische wijnbouw die trilt van eigenzinnigheid. Er wordt gewerkt met amphoren en oude foudres en staal. Alles van tiental kanten belicht en elk jaar weer compleet anders. Probeer, groot favoriet van Vleck.

Eindelijk, eindelijk een Bordeaux! En dan maar direct een illustere. Grote voorganger van natuurwijn, Philippe Pacalet schijnt er dozen van op te drinken, de Assemblée schenkt het, kortom, als we het doen doen we het goed. Maar niet vanwege bovenstaande maar gewoon omdat wij vonden dat het het geld waard is. Dure wijn bestaat niet, alleen slechte wijn. Zoiets. Weer een referentie! De baiser d'ange (engelenzoen) is een 100% sémillon op grès (zandsteen). Hemels....

Eindelijk, eindelijk een Bordeaux! En dan maar direct een illustere. Grote voorganger van natuurwijn, Philippe Pacalet schijnt er dozen van op te drinken, de Assemblée schenkt het, kortom, als we het doen doen we het goed. Maar niet vanwege bovenstaande maar gewoon omdat wij vonden dat het het geld waard is. Dure wijn bestaat niet, alleen slechte wijn. Zoiets. Weer een referentie! De run'essence (dubieuze woordspeling, we weten het) is de instapper rood van David. Fraai spul, we kunnen niet anders zeggen, met tien maanden rijpen op vat. Een grote kleine Bordeaux, heus waar!

Fijne basiswijnen maken de Barraults daar in de Bordeaux. Micropercelen vol gelaagdheid en finesse doen ze ook en daar is deze Nomade een zeer mooi voorbeeld van. Gemaakt van de pineau d’aunis, waar ze slechts een halve hectare druivenstokken van hebben staan. Rijpt anderhalf jaar op amphore. Het verhaal gaat dat deze druif vanuit de Charente in het zuidoosten noordwaarts is gereisd, om uiteindelijk aan de oevers van de Loire een fijn plekje te vinden en daar zich te vestigen. Chateau Tire Pé ging weer aan de slag met deze ‘verloren zoon’ en het resultaat mag er zijn.

Nog zo’n vrolijkerd uit de stal van David en Hélène Barrault van Chateau Tire Pé. Helemaal zonder make-up deze keer. Nul sulfiet toegevoegd, veel dichter bij de essentie van de merlot kom je niet. Vaak een wat niksig druifje (“We’re not drinking Merlot!”, quote uit de klassieke film Sideways), maar niet in de handen van dit echtpaar. Puur genot, heerlijk doordrinkbaar en bijna on-natuurlijk goed, als u begrijpt wat wij bedoelen…

Oud schaapsherder Venier laat zich niet gekmaken. Papa's wijngaarden worden inmiddels jaren zeer secuur biologisch bewerkt. Ragfijne, uitgebalanceerde wijnen zijn het resultaat. Op het fruit, intens en ongemeen lekker. Naturel, but rather to the point.

Oud schaapsherder Venier laat zich niet gekmaken. Papa's wijngaarden worden inmiddels jaren zeer secuur biologisch bewerkt. Ragfijne, uitgebalanceerde wijnen zijn het resultaat. Op het fruit, intens en ongemeen lekker. Naturel, but rather to the point.

Oud schaapsherder Venier laat zich niet gekmaken. Papa's wijngaarden worden inmiddels jaren zeer secuur biologisch bewerkt. Ragfijne, uitgebalanceerde wijnen zijn het resultaat. Op het fruit, intens en ongemeen lekker. Naturel, but rather to the point.

Garrique is de officiële term, maar mediterane kruidigheid rekenen we ook goed. Pure, krachtige wijn van twee zusjes en hun broer. Al jaren een grote favoriet van Vleck. Bio-dynamie zonder certificaat.

Garrique is de officiële term, maar mediterane kruidigheid rekenen we ook goed. Pure, krachtige wijn van twee zusjes en hun broer. Al jaren een grote favoriet van Vleck. Bio-dynamie zonder certificaat.

Inmiddels een mooie vaste waarde bij Vleck, Pierre-Nicolas Massotte. Schoon, intelligent wijnmaken, bescheiden, zo zien we het graag. Mamy Bloom is een (pardonnez le môt) heerlijk hoerige wijn, assemblage van rood en wit, super doordrinkbaar, geweldige prijs-kwaliteit.

Sagrantino, van de familie Mattioli, een klassiek Italiaans driegeneratiegezin. Ze verbouwen graan, hebben olijvenbomen en dus prachtige oude boomgaarden. Het leven in de kern, in al zijn eenvoud, maar bijzonder toegewijd aan wat er groeit. Ontiegelijk goed dit. Te vergelijken met een Brunello als je het mij vraagt.

Oude wijngaard, letterlijk. Maar wat krijgen we dan? Nou, een magistrale wijn van de trebbiano spoletino. Van druiven van oude stokken dus. Uit Umbrië, gemaakt door de familie Mattioli die hier al honderden jaren in hetzelfde dorpje gevestigd is. In alles proef je hier rust, tijd, aandacht, gelaagdheid, het gaat maar door. Niet te koud drinken vooral, dat zou jammer zijn, want de aroma’s en smaken komen op een wat hoger temperatuur nog veel beter tot hun recht, zeg een graad of 12 tot 14 is prachtig. De zon in je glas!

Toscane, bianco, maar niet heus. Echt hoor, gewoon Chianti met de grote C. Maar dat gedonder met zo'n appelatie, dat trokken Helena en Dante weer niet. Echte insiderwijn vinden wij. Lekker onder de radar, bescheiden, maar dan duikt er weer iemand op die zegt: 'Heb jij Colombaia?" We gooien nogal wat doosjes op de post naar het buitenland. Dat u het weet. Insider worden?

De naam 330 slm verwijst naar de hoogte van het perceel waar deze wijn vandaan komt. Het is gelegen in Zuel, Combai. Na een korte maceratie op de schil fermenteert de wijn in roestvrij staal en rijpt hij in grote eikenhouten vaten. Hergisting vindt plaats op fles met toegevoegde most van hetzelfde wijnjaar.

Cyrille is een oud basisschool docent. Wiskunde meen ik. Lijkt me er een inderdaad een die net zo lang blijft uitleggen tot je het begrijpt. Zijn wijnen ook. Slokje voor slokje, en als het moet nog een slokje, tot je de complexiteit voelt, en de druif z'n plek heeft op het pallet. Bijzonder gemoedelijk, signatuur allemansvriend maar dan de loepzuivere variant.

Cyrille is een oud basisschool docent. Wiskunde meen ik. Lijkt me er een inderdaad een die net zo lang blijft uitleggen tot je het begrijpt. Zijn wijnen ook. Slokje voor slokje, en als het moet nog een slokje, tot je de complexiteit voelt, en de druif z'n plek heeft op het pallet. Bijzonder gemoedelijk, signatuur allemansvriend maar dan de loepzuivere variant.