Sinds het debuut in 2013 bij Vleck één van de favorieten van alle medewerkers. Ongenadig zuiver, water met een smaakje, maar wat voor smaakje. Een bergbeek die ruischt, nat gras blinkend in de ochtendzon. Zoiets…

Julia, schoonheid, celliste van oorsprong, maakt wijn in een soort van zeecontainer. Kleinste domeintje in onze portfolio. Maar super-supergoed. Altijd de angst dat haar schoonheid het objectieve wijnoordeel om zeep hielp. Niet gebeurd. Blind geproefd zou ik er ook voor gegaan zijn : ). Inmiddels is Julia overgestapt op een nieuwe look (voor de wijn dan hè...) en een nieuwe, doordrinkbaardere assemblage. Supersap!

Project van onze Oscar in de Conca de Barbera, het zuiden van Catalonië. Hij koopt hier druiven van bevriende wijnboeren en maakt er pure goudeerlijke wijnen van. Niet teveel poespas, gewoon hele fijne onbewerkte wijn voor alledag, voor op het terras, met een groepje vrienden. Grote slokken van deze van de druif trepat gemaakte wijn, meer niet. En dat etiket met die tafeltennistaferelen? Daar mogen we van de ontwerper niet al te veel over prijsgeven. Proef maar gewoon!

Tip van groot favoriete wijnmaker Olivier Lemasson, en een gouden. De Rhône met de zon en de hand van een wijnmaker die echt op het fruit en zijn zuren de expressie zoekt. Zeer intrigerend, zeer dorstverwekkend en dorstlessend ineen. Probeer een keer!

Tip van groot favoriete wijnmaker Olivier Lemasson, en een gouden. De Rhône met de zon en de hand van een wijnmaker die echt op het fruit en zijn zuren de expressie zoekt. Zeer intrigerend, zeer dorstverwekkend en dorstlessend ineen. Probeer een keer!

Wijn zoals de wijnmakers zelf: energiek, smaakvol, levenslustig. Rhône met een smile. Waar deze streek nogal eens ten onder gaat aan het-potjes-jam-syndroom, blijven alle wijnen van de Joly's fruitig, dorstlessend, maar niet minder interessant.

Elena is een 'Grande Dame' in de natuurlijke wijnwereld. Eeuwenoud domein, stokken tot 100 jaar. Als het moet leggen we de wijn 10 jaar op tot 'ie op dronk is, en dan pas verkopen. Onwaarschijnlijke prijs/kwaliteitverhouding.

Leuk vinden wij, een soort van iconen in het assortiment te hebben en daar dan niet hoog van de toren mee af blazen, nee gewoon in het schap leggen en voor wie het snapt, die maken we blij. Er is zo weinig van, reclame creert slechts schaarste. Fenomeen, deze Giovanni Morganti. De Cinque is dan de zogenaamde basis, wat heet. Als het lekker is probeer de Trame maar eens.

Best wel relevant in deze tijden. Bij enige introductie van Agienza le Calle benoemde ik dit huis altijd als het ‘als de bom valt ga ik daar naartoe’ toevluchtsoord. Ricardo doet en maakt namelijk alles: behalve wijn ook olijfolie, hij heeft alle beesten die je maar kan verzinnen, verbouwt beroemd graan voor z’n pasta, zelfs rijst, maakt dus worsten, salami’s. Laat mij daar maar landen in tijden van crisis. Maar goed, we laten Ricardo z’n ding doen, en drinken gewoon zijn wijn. Deze vermentino heeft, je moet er van houden, dat echte typische natte washandjes geurtje. En ook, uniek, iets harsigs wat we kennen van de bourboulenc druif (Rapatel wit voor de Vleck-adapten). Voor bij worst! Vis mag ook.

Tegen de Bordeaux aan maken Franc en Isabelle schitterende, betaalbare ‘bordeaux’. Zelf ogen ze nogal streng en zijn ze streng in de leer. Dat wil zeggen, ja we maken met zo weinig mogelijk additieven onze wijnen, maar nee, we houden echte helemaal niet van de ‘scene’. De scene van de natuurlijke wijn, van dat als het zonder gemaakt is het sowieso goed is….. ’t is ze een gruwel. Dus overnette natuurwijn en wat denk je? Superlekker, vet!