Beaujolais van een jongeling met de potentie van een grootheid. Als je het in je vingers hebt hoef je niet een grote mond op te zetten. Laat de fles maar spreken. Diepgang en bescheidenheid in het glas. Generaties lang opzuigen van wijn en dan je eigen twist creëren, dat is toch wel dé clou.

Project van onze Oscar in de Conca de Barbera, het zuiden van Catalonië. Hij koopt hier druiven van bevriende wijnboeren en maakt er pure goudeerlijke wijnen van. Niet teveel poespas, gewoon hele fijne onbewerkte wijn voor alledag, voor op het terras, met een groepje vrienden. Grote slokken van deze van de druif trepat gemaakte wijn, meer niet. En dat etiket met die tafeltennistaferelen? Daar mogen we van de ontwerper niet al te veel over prijsgeven. Proef maar gewoon!

Een soort van de paus van de natuurbeweging van Spanje. De wijnen van Ramon staan wereldwijd op de kaarten van de allerbeste restaurants. Gewoon zeer goed gemaakt, intelligent, smaakvol, innovatief en nooit uit de bocht.

Domaine Lapierre is één van de founding fathers van de beweging Vin Naturel. Ongeëvenaarde klasse, een referentie die iedereen een keer gedronken moet hebben. Voor bij alles. Met vrienden. Alleen. Meditatieve klasse, altijd weer.

Terug op het Vleckse honk, de toch wel legendarische wijnen van Domaine de Montrieux. Het domaine was van Emile Hérédia, maar is nu in handen van Ariane Lesné, één van de weinige vrouwelijke wijnmakers in deze mini-streek de Côteaux du Vendômois (Loire). Gemaakt van de pineau d’aunis, en dit is dan weer de overtreffende trap van personeelsfavoriet Picrochole. Dat typisch peperige in de neus, bijzonder elegant, enorme lengte voor hoe fijntjes de wijn is, gewoon echt gierend mooi materiaal. Voor in een filosofische bui, of om de schoonouders eens goed mee te verrassen, op een prettige manier natuurlijk.

Onder de vleugels van Oriol Artigas heeft Pep zich ontwikkeld tot een kleine wijnreus. Zijn uiterlijk heeft ie ook mee dat is fijn. Weinig mensen die zo grootmoedig overkomen. Maar een referentie: Hagrid. Te groot voor de wereld, te lief voor een volwassene. Zijn wijnen eender, de puurheid straalt er vanaf. Heerlijke lokale druivensoorten, veel sap, weinig woorden, groot hart.

Grüner Veltliner was zo'n langgekoesterde wens. Maar nooit vonden we iets waarvan wij dachten, als je nu echt natuur maakt dan moet het volgens mij een beetje zo smaken. Niet schraal maar romig, fris maar floraal. Zeker een aantal jaren van al en nog wat opgestuurd gekregen, geproefd en afgekeurd. Tot Alwin om de hoek kwam kijken. En wat bleek, nadat zijn wijnen waren goedgekeurd? Grote maatjes met Fabrizio Iuli, Natalino van San Lorenzo, Summer Wolff en zo nog meer kruisverbanden. Geen toeval, da's duidelijk. Deze met twee weken schil.

Guilia Gonella en zielsverwant David. Zo’n 12 jaar geleden begonnen zij la Gonella op op het landgoed van haar vader. Ze zijn volledig overgestapt op 'natuur' en hun wijnen hebben het imago van onze favorieten zoals du Pech en la Stoppa. De witte maceratie is onze eerste Arneis in huis en we zijn er dol op.

Van ons boefje Gérard Eyraud, de meest intuïtieve wijnmaker van Vleck. Elke batch, elk jaar weer anders maar altijd onnavolgbaar goed. Voor bij alles. Fasten your seatbelt, want over smaak valt niet te twisten, maar razen doen de wijnen van Gérard.

Beaujolais van een jongeling met de potentie van een grootheid. Als je het in je vingers hebt hoef je niet een grote mond op te zetten. Laat de fles maar spreken. Diepgang en bescheidenheid in het glas. Generaties lang opzuigen van wijn en dan je eigen twist creëren, dat is toch wel dé clou. Paradepaardjes van Marine en Pierre. Bewaarbeaujolais, met 9 x woordwaarde, blijf daar maar eens vanaf!

New guy on the block in Spanje maar inmiddels al wereldberoemd. Vleck was er net op tijd bij. Eerlijk, de eerste wijn bij ons die we kochten zonder ooit de wijn geproefd te hebben of de man gezien te hebben. Heeft een beetje te maken met de overspannen markt. Maar goed, schot in de roos, mag ook een keer. Inmiddels natuurlijk allang dor z'n geweldige wijngaarden gestruind, rondom en zelf eentje in Barcelona. Wat te zeggen? Proberen!

Julien Altaber mag je wel enig lef toedichten Ten eerste, jaren de assistent zijn van de geniale gek Dominique Derain; moet je maar uithouden, en dan ook nog het domein van Derain overnemen…. Sextant is het eigen domein van Julien en Carole, al jaren parallel aan dat van Derain. Onder deze mentor gaat er niet veel mis. Grote, aangename, Bourgogne voor een mooi prijsje. Inslaan en opslaan voor wie het geduld heeft.

Julien Altaber mag je wel enig lef toedichten Ten eerste, jaren de assistent zijn van de geniale gek Dominique Derain; moet je maar uithouden, en dan ook nog het domein van Derain overnemen.... Sextant is het eigen domein van Julien en Carole, al jaren parallel aan dat van Derain. Onder deze mentor gaat er niet veel mis. Grote, aangename, Bourgogne voor een mooi prijsje. Inslaan en opslaan voor wie het geduld heeft.

Schitterend figuur, J.C.. Oud spindoctor uit het politieke hart van Frankrijk die in de Provence zijn leven een nieuwe dimensie gaf. Zeer intellectueel natuur. Ga dat maar eens proberen. Wijn met een soort van ingetogen magie. En welja, Bandol ook nog.

Schitterend figuur, J.C.. Oud spindoctor uit het politieke hart van Frankrijk die in de Provence zijn leven een nieuwe dimensie gaf. Zeer intellectueel natuur. Ga dat maar eens proberen. Wijn met een soort van ingetogen magie. En welja, Bandol ook nog.

Oranje en voile ineens, uniek. Casa Balaguer is de opvolger van de beroemde Berneba Navarro (die verkocht zijn wijn te goedkoop…)  Onder z'n eigen flor doorgegist, dat maakt deze wijn laagalcoholisch en niet normaal smaakvol, alsof je kirsch ruikt en druivensap drinkt.

Tony is radikalinsky. Nadat hij het illustere domein van zijn vader overnam ging hij direct over op permacultuur, Zo min mogelijk ingrijpen in de wijngaarden, Het leverde vanaf dag een zeer expressieve wijnen op die wereldwijd overvraagd zijn. Schitterende jeugdigheid op het randje.

Bourgogne-bio-dynamie in optima forma. Het was een aantal jaar op de stoep liggen, maar nu dan een vaste waarde bij Vleck. Dominique is als zijn wijnen: altijd die glinstering in de ogen, altijd de nar uithangen, maar u weet, die hebben dus wel altijd gelijk. Superbubbel van aligoté, deze Chut!

Tenuta di Forci is een oud landgoed en boerderij – uit de 14e eeuw – met 350 hectare bos, wijngaarden, fruitbomen, moestuin en uitgestrekte olijfboomgaardgaarden, gelegen midden in de Toscaanse natuur net buiten Lucca. Als familie hebben wij de eer om Forci nieuw leven in te blazen met onze gedeelde passies op het gebied van kunst, wijnen, duurzaamheid en persoonlijke ontwikkeling. Met onze regeneratieve filosofie ontwikkelen we bewust ons begrip van hoe we in harmonie met de natuur leven. De boerderij wordt met passie gerund door een lokaal team van biodynamische specialisten, we ontwikkelen de gebouwen op de meest duurzame manier en organiseren retreats om weer in contact te komen met de natuur en het bewustzijn te vergroten om zo tot een zelfvoorzienend eco systeem dat mens en natuur weer in balans brengt. Onze biodynamische wijnen zijn een expressie van de grond. Gezonde grond, gezonde producten, gezonde lichaam en geest. ‘We pledge our allegiance to the soil’