Antonio Camillo|procanico|oranje

Het Scootermeisje is een iconische wijn in het assortment van Vleck. Een zogenaamde leftover van een wijnhuis dat de boel de boel liet en verkocht aan een partij die dit niet interssant, of beter, opgepept genoeg vond. die partij hebben wij ooit gekocht, omdat wij dat nu juist wel interssant vonden. Wijn zonder opsmuk, die gewoon doordrinkt. De wijnmaker werd, gelukkig niet meeverkocht en ging zijn eigen weg. Een half uurtje landinwaards in de kuststreek van Toscane, Maremma, streek Antonio neer op een rode berg. op deze zeer ijzerrijke ondergrond plantte hij Vermentino, Sangiovese en Cigliolio aan. No-nonsense wijnmaken, elke euro die er wordt verdiend steekt hij weer in een nieuwe cuve, cave of tractor. De verfijning zit ‘m in de liefde voor de rode grond. trots als een pauw legde hij uit dat dit niet zo maar een berg was, maar en hele bijzondere. Nu, wat wij weten, al zijn wijnen hebben een prachtige gestructureerdheid en doordrinkbaarheid. De structuur van het ijzer, de doordrinkbaarheid van de maker. Net zoals bij het scootermeisje: het plezier spat er van af. Zelf vinden ze het nog het enige echte Toscane.. Geen toerist te zien, geen enorme villa’s van de zoveelste volgevroten bankier zoals in Radda. Hier smaakt de Sangiovese nog zoals hij bedoeld is: ongepolijst, lichtzuur, verfijnd zoals een echte wijnmaker verfijnd kan zijn. Modder onder de te korte nagels, maar de echte boerenslimheid om van wat druiven goddelijk sap te maken.