philippe valette

Philippe Valette, domaine Valette

Er zijn van die iconen. Wat dachten we van Chateaubriand in Parijs. Ooit eens één van Vleck’s beste restaurantervaringen ooit. Bloedhete dag, echt zo’n echte rokjesdag, het bruiste en stoomde. en in één van de beste restaurant van de wereld volgens Pellegrino, daar hadden ze de tering naar de nering gezet. Want, waarom in godesnaam iets warm voorstellen om te eten. Dus, alles koud op het bord, met één gangetje lauwwarme sla als ultieme variatie op het thema rokjesdag.. Geniaal? Zeker! En daar kwam ook Valette langs. Al lang bekend bij Vleck, zo eentje van moet nog indalen. Goed, zeer goed maar ook Bourgogne, dus met een prijsje. Maar zo bleek op deze zwoele zomeravond, alles heeft inderdaad z’n prijs en z’n tijd. Want allemachtig, hoe daalde het in. Inmiddels een aantal jaartjes later staat Philippe stiekem op een eenzame hoogte in ons assortiment. Ongemeen mooie Bourgogne, met een klasse die ook uit deze anekdote blijkt. In 2010 werd zijn Viré-Clessé  ’opeens’ geweigerd door de hoge heren in Parijs. Atypique heet dat zo mooi. Prima, zou Philippe wat, dan brengen we de wijn op de markt als Vin de France onder de naam; Je suis Viré, wat zoveel betekent als  ’ik ben eruit geflikkerd’. Konden ze niet om lachen in Parijs, dus het etiket werd ook geweigerd…..dan noemen we ’m Et pourtant, een soort van ’en dan toch….’. Niet kapot te krijgen aldus. Laat ze in Parijs maar stomen, de oenologie, ik ga gewoon m’n gangetje. Een jaar later heette het weer gewoon Viré-Clessé. En waarom? Ze waren niet langsgeweest, dus dacht Valette, het zal wel goed zijn dit keer. Snappie?