les vins de saint saturnin

Paul.

Les Vins de Saint Saturnin is in Vlecks catalogus een vreemde eend in de bijt. Superstrak georganiseerde cave, die ook nog eens gerepresenteerd wordt door een club die zich Cave Languedoc Rousillon noemt. Toe maar! Da’s zo ongeveer half Frankrijk als je over wijn praat. Ik weet nog jaren geleden bij mijn oude werkgever dat hij voor het eerst binnenkwam en het geklaag was niet van de lucht, maar ik dacht: goed hoor… Nee het is geen Lapierre of Lemasson, maar zeg ik altijd, je kunt ook niet iedere dag naar Wagner luisteren. De huiswijn in huize Vleck is de laatste tijd gewoon deze ‘commerciële’ fles. Gewoon, voor elke dag, als je even niet wilt ‘proeven’ maar een krant wil lezen met een pindaatje erbij, mag dat ook een keer. En wat ik misschien wel het bijzonderste vind van deze lijn is Paul. Paul, de directeur, komt eens in de 4 maanden even bijkletsen op de Eerste Helmersstraat. Zo uit het vliegtuig drinken we een kopje koffie, hij vertelt me wat ik zoals gekocht heb bij hem (Bondeville, elk jaar 15 % groei) en vraagt of ik nog ergens behoefte aan heb. Altijd stuurt hij dan een aantal proefjes van andere gerespecteerde producenten uit de Langedoc-Roussillon op. En het gekke is, nooit lekker. Altijd mooi uitziende etiketten, te dure flessen. Geef ons dan maar die Bondeville, waarop op het contre-etiket staat: vooral goed bij Chili Con Carne en Pizza. Hilarisch niet? Moet dat verkopen? Maar eerlijk is het wel, want wellicht is dit wel onze beste pizza-wijn. Je kunt ook niet elke dag witte truffel eten, met Barolo. Of zoiets.

Meer kans dat de combi Pizzarodebondeville wel elke dag verteerbaar is. Weet ’t bijna wel zeker.