château meylet

Château Meylet

Kastelen, Châteaux, een zeldzaamheid in onze portfolio. Waarom dik doen als het niks toevoegt aan de essentie? En dan ook nog uit de Bordeaux. Huh, dat deden jullie toch niet bij Vleck? Eigenlijk niet nee. Minder interessant terroir, vrijwel geen natuurlijke wijnmakers, hoop poeha ook wel. En daarbij hebben we in aanpalende regio’s Buzet (du Pech) en de Bergerac (Jonc-Blanc) twee wijnmakers zitten waar de meesten in de Bordeaux nog een aardig puntje aan kunnen zuigen. Afijn, er bestond niet echt een autonome prikkel om dat sjieke wijngebied in te duiken. Maar soms komen dingen op je pad. Op La Dive Bouteille, die beroemde jaarlijkse natuurwijnbeurs, staat de familie Favard al jaren met hun wijnen uit Saint-Émilion. Toch maar weer eens proeven, dachten we. Gierend goed, gegevens uitgewisseld, even bijgepraat. Op de terugweg vanuit de Loire stopten we vervolgens bij Le Baratin, onze vaste pleisterplaats in het 20e in Parijs. Eerst even naar het toilet in de kelder, naast een soort mini heilige der heiligen, waar zeldzame hoeveelheden en jaargangen waar zelfs Vleckie alleen maar van kan dromen, liggen opgestapeld tot het plafond. Kistje Meylet lag naast de deur naar het toilet. 2012, toe maar. Gelijk besteld en daar in het wild even ‘nageproefd’, zoals dat mag heten. Zeer goed bevonden. De dag erop de familie Favard gebeld en gelijk een mooie bestelling gedaan. Zo kan een koe dus ook een haas vangen. En spatzuiver trouwens, die wijn. Sinds eind jaren negentig nooit meer een toefje sulfiet gebruikt op het domein, zelfs niet bij de jarenlange rijping op fles. Een zeldzaamheid in de Bordeaux. Zeldzame klasse ook vooral.