françois rousset martin

François Rousset Martin, Châteaux Chalon, Jura.

Mystiek klinkt zo overdreven. Wat moet je met zo’n kwalificatie? En toch voelde het een beetje mystiek bij François in de kelder. Kwam het door het dorpje dat aan alle kanten werd ingesloten door een ruige bergpartij, zodat je je een beetje verlaten voelde? Kwam het door de kelder waar een Maria-beeld je begroette bij binnenkomst.

Of kwam het door de Vin Jaune die we mochten proeven. Zo’n wijn waar je stil van wordt omdat het zo’n perfect exemplaar is van tijd die bevroren lijkt in wijn. Twintig jaar oude Vin Jaune die niet, zoals de traditie hier wil, op de zolder ligt uit te zweten: François leek het een goed idee om de vaatjes gewoon in zijn vochtige kelder te bewaren. Geen slecht idee, want wat een frisheid die je normaal niet tegenkomt. En dan krijgt het iets mystieks, zo’n bezoekje. En dan blijken al zijn wijnen wel iets te hebben van het reflectieve. Klinkt ook weer zo overdreven maar ’t is wel waar.

Je hebt wijnen die het in zich hebben dat je, terwijl je proeft en drinkt, niet over wijn nadenkt maar over jezelf. Een soort van rust, alsof je door hooggebergte loopt, in je eentje. Dan komt als vanzelf de gedachte, een geschiedenis, een oude liefde, iemand die overleed.

Nou goed, u begrijpt dat we naast het kanon Bornard, en Overnoy, dan eindelijk een Jura-man vonden die we er graag bijhebben.