Julien Meyer, Patrick et Mireille Meyer|proefdoos Patrick et Mireille Meyer

Er zijn maar 10 wijnmakers in Frankrijk die zuiver werken aldus Yvon Metras, toen ik de laatste keer bij hem in de kelder stond. Nou, nou, komkom, chargeren we nu niet een beetje? Metras, voilà, is een iconische wijnmaker boven elke twijfel verheven. Maar, slechts, tien? Nou noem ze dan maar. Als eerste Meyer….die kennen we al, daar werken we niet mee. ‘Kennen’ van de Salons waar hij tussen andere grootmeesters staat. En van de tip van Olivier Lemasson, al jaren geleden. Michiel als je ooit nog eens iets nieuws in de Elzas zoekt dan zou je bij Meyer moeten kijken, errug goed. Dus zo nu en dan geproefd en wat is een beurs, salon, proeverij dan waard? Ja mooi, zeker, geraffineerd, lijkt het, die wijnen van Meyer.

Maar in het geweld van de anderen, de beteren ook, kwam Meyer tot voor kort terecht in de categorie ‘later’. Daarbij, Elzas en Vin Naturel, een lastige combi. Waar in andere regio’s de rijkdom van natuurlijke wijn veel geeft is in de Elzas rijkdom plus druivensoort vaak een killer: te veel, vaak log, te afwijkend, te zoet wellicht.

Dan het bezoek bij Meyer. Een soort Lama, Patrick de zoon van, die het liefst wil grijns-schaterlachen, in al zijn wijsheid. Want wat een wijnen, wat een vreugde en wat een meesterschap. Onnavolgbare schoonheid in de meest letterlijke zin van het woord. Water. Met een smaakje, maar water. Alles in zijn wijnen stroomt zoals hij zelf. De energie voor de goede verstaander. Vleck mag met Patrick, da’s niet niks. Begrepen, en dat door hem begrepen. En dat van die potjes homeopatische therapiën voor de cuves in de war, dat begrijpen wij dus niet, dat het werkt. Maar doe maar.